Laatst moest ik eraan denken, aan die prettig hectische ochtenden die ik had, in de periode toen ik deze brief schreef. Terwijl ik tegenwoordig heel erg bewust bezig ben met mijn diabetes, had ik toen de luxe om alle naaldjes en stripjes voor even te 'vergeten'. Nou leek het mijn leuk om die periode voor heel even te laten herleven, dus hierbij "Mijn leven om 7.45".
woensdag 23 januari 2013
Mijn leven om 7.45 uur
Ongeveer twee jaar geleden schreef ik een brief over mijn leven om 7.45, naar aanleiding van een oproep in het blad Diabc (een uitgave van DVN), zoals sommige mensen een opgeloste puzzel inzenden, met de gedachte in het achterhoofd: "Je weet maar nooit...". Een paar maanden later bleek dat mijn je-weet-maar-nooit gepubliceerd werd, in het themanummer over kinderen en jongeren.
Laatst moest ik eraan denken, aan die prettig hectische ochtenden die ik had, in de periode toen ik deze brief schreef. Terwijl ik tegenwoordig heel erg bewust bezig ben met mijn diabetes, had ik toen de luxe om alle naaldjes en stripjes voor even te 'vergeten'. Nou leek het mijn leuk om die periode voor heel even te laten herleven, dus hierbij "Mijn leven om 7.45".
Laatst moest ik eraan denken, aan die prettig hectische ochtenden die ik had, in de periode toen ik deze brief schreef. Terwijl ik tegenwoordig heel erg bewust bezig ben met mijn diabetes, had ik toen de luxe om alle naaldjes en stripjes voor even te 'vergeten'. Nou leek het mijn leuk om die periode voor heel even te laten herleven, dus hierbij "Mijn leven om 7.45".
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten