Achtbanen en carrousels

Dacht ik mijn blogmateriaal van deze week te verrijken met iets origineels, moet ik weer terugvallen op het onderwerp 'voedsel'. Zo heb ik weleens het leven van mijn diëtistes moeilijk gemaakt door mijn dieet-dagboek aan hen te presenteren. Hun verbazing begon al met het feit dat ik voor ontbijt bordje macaroni at, met vlees ook nog.

Ik geef toe, ik ben geen kanjer als het a) om dieet gaat en b) als ik mijn dieet ook nog eens op papier moet bijhouden. Maar soms moet dat, als de diëtiste daar om vraagt. Dan moet ik een week lang alles heel precies opschrijven. ALLES. Normaal gesproken eet ik net zoals alle normale mensen, dus boterhammen en alles, maar toevallig wanneer zo'n week aanbreekt, krijgt mijn mama  plotseling een erg creatief kookbrein...Bordje macaroni voor ontbijt valt ook daaronder. En zo had ik mijn diëtistes nog zo'n paar keer 'verrast'. Op een gegeven moment hadden zij vrede met dit soort grappen, maar hun vreugde duurde niet lang, want ik kwam al gauw met het nieuws dat mijn ouders nu een catering hebben!

En zo mag het weleens gebeuren dat tijdens mijn dieetweek een opdracht voor de catering op de agenda staat. Mijn taak is wel erg belangrijk; ik moet alles proeven (wat op zich een hele fijne taak is). Natuurlijk schrijf ik alles netjes op, maar ik moet altijd bij voorbaat al lachen, want wat er uiteindelijk op papier staat, is vergelijkbaar met Chinees, voor de diëtiste dan. Wel leuk dat ik voor ontbijt 3 'Samsa' op heb, maar geen flauw idee hoeveel koolhydraten dat bevat. En dan zitten we beiden tijdens de afspraak onze schouders op te halen. 

Na ongeveer een jaar is het idee om een dagboek bij te houden 'opgegeven'. Ik hoef het allemaal niet meer zo nauwkeurig te berekenen, omdat ik een soort 'intuïtie' voor al onze gerechtjes heb. Helaas wil mijn derde oog niet altijd meewerken, want tijdens onze cateringdagen gaan mijn suikers op en neer als in een achtbaan; eerst zit ik op 4.8 en dan op 20.7. 

Mijn kleine piekje

Ik baalde hier nogal van en besloot vandaag eindelijk eens wat er aan te doen, want vandaag was het weer cateringtime. En ik moet zeggen, het is gelukt; ik heb een geniale formule uitgevonden. En hoewel ik nu toch nog iets aan de hogere kant zit, was het vandaag geen achtbaan meer, maar een carrousel met een klein piekje van 13.8!