Labels

eten (6) feestjes (1) filosofie (2) gezondheid (4) HbA1c (3) hyper (1) hypo (2) lifestyle (6) recepten (2) reizen (2) sport (2) suikers (2)

donderdag 23 januari 2014

Zoete verslaving

Ik moet iets bekennen. Tot op de dag van vandaag was ik verslaafd aan... snoep! Nee, niet die van Candy Crush, maar de eetbare snoepjes. Oké, verslaving klinkt misschien wat overdreven, maar er ging nog geen één theesessie voorbij, zonder tenminste één snoepje. En omdat januari zo'n typische goede-voornemens-maand is, werd het tijd om afscheid te nemen van mijn zoete verslaving. 

Het 'probleem' lag niet zozeer aan de snoepgoed zelf, maar meer aan het feit dat ik een ontzettende theeliefhebber ben. Door de jaren heen is het voor mij een soort heilige routine geworden om na elke maaltijd een kopje thee te drinken, maar wel met iets zoets. Als ik alleen kale thee opdronk, voelde het altijd alsof ik iets miste... Dat heeft toch wel iets van
verslaving hè?
In het begin maakte ik me helemaal geen zorgen over deze zoete gewoonte. De eerste drie jaar nadat diabetes bij mij geconstateerd werd, was het ab-so-luut verboden om lekkernijen te eten; zelfs jam was taboe. Dus aan de ene kant vond ik het rechtvaardig om nu wel te snoepen. Het kon vast geen kwaad, dacht ik. Toch besefte ik op een gegeven moment dat ik echt op een snoepvrij dieet moest, want mijn suikers bleven schommelen en HbA1C bleef aan de hoge kant, zelfs nadat ik van mijn hypoangst af was en de koolhydratenratio perfect berekend had. Bovendien pasten al die verleidelijke dingen sowieso niet meer binnen mijn gezonde leefstijl.

Maar zo gemakkelijk was het niet. Ik had vaak geprobeerd om niet meer te snoepen. Als ik een halve dag niets zoets aangeraakt had, was het al heel wat. Toch viel ik iedere keer terug in de oude gewoonte. Ik had gelukkig nog net geen ontwenningsverschijnselen.

En toen bedacht ik iets geniaals; omdat het mij in principe niet uitmaakte wat voor lekkernij ik bij de thee had, was het een goed idee om over te stappen op pure chocolade! Uiteraard was het beter geweest om in een keer alle snoepgoed aan de kant te schuiven, maar zo had ik in ieder geval een soepele overgang. Naast het feit dat chocolade veel minder suiker bevat, past het perfect in het rijtje van 'superfoods'. Pure chocolade van goede kwaliteit bevat veel anti-oxidanten, schijnt goed voor de bloeddruk te zijn en kan zelfs bijdragen aan het gewichtsverlies (ik zeg er wel nadrukkelijk bij: schijnt;)). Daarnaast drink ik meestal groene thee en die wordt ook erg geprezen in de wereld van superfoods. Al met al, mijn zoete verslaving is veranderd in een gezond alternatief!  

2 opmerkingen:

  1. Hallo Renata, sinds de zomer van 2011 heb ik diabetes type 1. Best bijzonder, want ik was toen 48 jaar. Aanvankelijk dacht de huisarts dan ook dat het type 2 was, maar al gauw bleek dat zij ongelijk had. Ik was heel moeilijk instelbaar en kwam daardoor na een aantal maanden spuiten en vele hypo's en hypers verder, in aanmerking voor een pomp. Een draadloze pomp! Deze pomp maakt dat ik flexibeler in kan spelen op allerlei situaties: Ga ik sporten, dan zet ik de pomp lager of soms zelfs uit, eet ik een wat vettere maaltijd dan verleng ik de werkingsduur van de insuline en als ik in verband met werken in mijn praktijk
    (nu-n-nu-mindfulness - Veerkracht bij diabetes) wat minder kan bewegen, dan zet ik mijn pomp wat hoger. Dit klinkt allemaal makkelijker dan het is, want om telkens op te kunnen merken wat er nodig is (en niet telkens, zoals jij schrijft en wat ook heel herkenbaar is, te vervallen in oud gedrag) moet je je 'opmerkzaamheid' trainen. Dat is mij gelukt en ik heb hier geweldig profijt van! Mijn waardes zijn stabieler geworden, ik kan beter omgaan met tegenslagen en ik geniet veel meer van de dingen die ik ècht waardevol vind. In het kort gezegd: In plaats van een soort dagelijks gevecht tégen diabetes is het een veerkrachtiger leven mèt diabetes geworden.
    Ik gun jou, en alle andere diabetespatiënten dit ook! Kijk maar eens op mijn site: www.nu-n-nu.nl. Je bent van harte welkom!

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Hallo Leontine,

      Nog hartelijk dank voor uw reactie. Sorry voor mijn late reactie; ik ben weer met vervolgstudie begonnen en het neemt zo ontzettend veel tijd in beslag dat ik helemaal vergeten was dat ik nog een blog had!

      Wat een mooi verhaal! Ik ga meestal ook wel zo met mijn diabetes om; ik zie mezelf niet vechten tegen diabetes, en dat is ook nergens voor nodig... Daarom vind ik het altijd zo fijn om te lezen dat mensen in harmonie met diabetes kunnen leven. Uw verhaal is nog een van de vele voorbeelden hoe het wel kan. Ik zal ook zeker een kijkje nemen op uw site, hartelijk dank!

      Lieve groet,

      Renata

      Verwijderen